شهیدی که بعد از ۱۶ سال پیکرش سالم برگشت

در طول سال های دفاع مقدس بسیاری از رزمندگان از نقاط مختلف روستاهای کشور عازم مناطق عملیاتی شدند، برخی بازگشتند و برخی نیز هنوز مادران منتظری را در همان روستا ها دارند که شاید در هیچ برنامه و همایش و جشنواره ای هم مورد تجلیل قرار نگرفته اند.



 شهدای کازرون، مهم نیست در برج های لوکس زندگی کنی یا در دور افتاده ترین نقطه شهر و یا حتی روستا؛ مهم نیست کدام مدرسه درس خوانده باشی؛ تفاوت با دیگران را باید در یک ایمان الهی و باور به خدا جست که گاهی آن نوجوان ساکن در روستا را راهی جبهه می کند اما دیگری جا می ماند.

در طول سال های دفاع مقدس بسیاری از رزمندگان از نقاط مختلف روستاهای کشور عازم مناطق عملیاتی شدند، برخی بازگشتند و برخی نیز هنوز مادران منتظری را در همان روستا ها دارند که شاید در هیچ برنامه و همایش و جشنواره ای هم مورد تجلیل قرار نگرفته اند.حتی شاید تاکنون کاروانی از شهدای گمنام را از روستایشان عبور نداده اند تا این مادران انتظار با تصاویر فرزندانشان به دنبال تابوت به راه بیافتند.

شهدای کازرون، عملیات والفجر8:

در پی فشارهای همه جانبه دشمن(پس از عملیات بدر) عملیات گسترده والفجر 8 نظر به وضعیت خاص دشمن در منطقه فاو، همچنین ژئوپولتیکی منطقه(سلطه بر خلیج فارس و همسایگی با کویت و...) در دست طراحی قرار گرفت. طراحان و دست اندرکاران سپاه پاسداران برای اجرای عملیات والفجر 8 به لحاظ موقعیت خاص جغرافیایی منطقه، وضعیت دشمن، وجود رودخانه اروند و...، مشکلات و معضلات عدیده ای رویا روی خود داشتند که با در نظر گرفتن ارزش نظامی و سیاسی منطقه عبور از رودخانه عریض با جزر و مد بالا، عدم هوشیاری دشمن و امکان پدافند و نگهداری منطقه، منطقه فاو را در مقایسه با سایر مناطق عملیاتی ترجیح دادند.

 شهدای کازرون، ماموریت‌های اکتشاف هوایی به برنامه ریزی دقیق با ترکیبی هماهنگ از هواپیماهای شکاری رهگیر، هواپیماهای سوخت رسان، ایستگاه‌های شنود و هواپیماهای شناسایی نیاز دارد تا ضمن اجرای ماموریت، سلامت پرواز هواپیماهای عکس بردار تامین و اطلاعات دشمن به صورت فیلم تحویل داده شود. انجام پرواز های شناسایی، دشمن را به مقابله تاکتیکی با استفاده از موشک‌های زمین به هوا وادار می کند که همین موضوع موجب کشف و شناسایی مواضع استتار شده دشمن می شود و در روزهای بعد هدف بمباران مستقیم هوایی و گلوله باران واحدهای توپخانه قرار می گیرد.

شهدای کازرون، جملات بالا بخشی از خاطرات محمد هادی جانشین گردان «المهدی» «لشکر10 سیدالشهدا (ع)» است. او در خاطره‌ای از نالیدن، خندیدن و رزمیدن رزمندگان در جریان عملیات «کربلای5» می‌گوید: همه به خصوص نسل جوان فکر می‌کنند که رزمندگان همگی شب‌های عملیات مفاتیح زیر بغل داشتند و هر کدام با خود و خدایشان در گوشه‌ای خلوت می کردند؛ اگر چه این مساله بخش وسیعی از اخلاق و روحیه رزمندگان را تشکیل داده بود ‌اما در شب عملیات «کربلای 5» این‌گونه نبود. در این عملیات قرار بود، گردان «المهدی»از سمت راست به «دژ شلمچه» نفوذ کند. اما عملیات نسبت به آنچه که طرح‌ریزی شده بود چند ساعت با تأخیر اجرا شد.

من مادر یک جنگجو هستم

نامه یک مادر شهید به فرزندش:
مادر می‌گوید سرفرازم کردی. مادر می‌گوید من که مادر معمولی نیستم مادر یک جنگجو هستم. مادر یک رزمنده‌ام.

 شهدای کازرون، این نوشته یکی از نامه‌هایی است که از طرف خانم «زبیده محبی» مادر شهیدان غلامرضا و غلامحسین رضایی است که برای فرزندش نوشته شده است. مخاطب این نامه شهید غلامحسین رضایی است که بر اثر جراحت‌های جنگی جانباز شد و پس از سال‌ها تحمل درد و رنج به همرزمان شهیدش پیوست.

این مادر به دلیل نداشتن سواد، نمی‌توانست خودش برای فرزندانش نامه بنویسد، به همین دلیل دختر خانواده نامه‌ها را می نوشته است. و به اصرار مادر باید همان جملات و همان ادبیاتی که مادر به کار می‌برده نامه نگاشته می‌شده است.