حزب بعث افسری را به اردوگاه فرستاد که به اصطلاح به کار توجیه سیاسی بپردازد و مثلا اسرا را شستشوی مغزی دهد. او وقتی می‌آمد و می‌پرسید: چه احتیاجی دارید؟ بچه‌ها او را سر کار می‌گذاشتند. مثلا یکی می‌گفت: سیدی! ما آفتابه نداریم.

 

شجاعت اسرای عزیزمان در زندان‌های مخوف رژیم بعث عراق آنچنان بود که افسران حزب را به مخاطره می‌انداخت و در برابر سئوالات آنها؛ پاسخ‌های گمراه کننده می‌دادند. مطلب زیر یکی از این خاطرات است.

ماشین ایستاد؛ جلوتر که رفتیم، دیدیم عراقی‌اند و روی سردوشی‌شان درجه افسری نصب شده! هر دو طرف، از دیدن یکدیگر دستخوش تعجب شدند. آنها مسلّح بودند، در حالی که بین گروه 10 نفری ما تنها حاج همّت بود که یک قبضه کلت به کمر بسته بود.

جعفر جهروتی‌زاده که در تیر ماه 1361 و همزمان با اجرای عملیات «رمضان» مسئول واحد تخریب تیپ 27 محمدرسول الله(ص) بود، در «ضربت متقابل» جریان محاصره شدن فرماندهان تیپ 27 را روایت می‌کند:

 روایت غلامپور از سردار هور؛

 

آن روز حدود ساعت 10 صبح بود که همراه علی اصغر گرجی، رئیس ستاد سپاه ششم و علی هاشمی فرمانده سپاه ششم در جزیره مجنون در قرارگاه فرماندهی نشسته بودم و در مورد وضعیت جزایر بحث می‌کردیم.

 

در سال 1340، کودکی درشهر اهواز چشم به جهان گشود که نامش را علی نهادند. کودکی او مصادف با دوران سیاه ستمشاهی بود، و علی هاشمی از همان زمان با افکار روشن اسلام پیوندی عاشقانه یافت.

ازجلو راهشان کنار کشیدم و سلام کردم. همگی جواب دادند و بعد یک نفر از آنها رو به من کرده، با لبخند محبت‌آمیزی پرسید: شما از کدام گردان هستید؟گفتم: ازگردان امام رضا(ع) هستم و 15 سال دارم.

عملیات کربلای 5 یکی از عملیات های مهم دوران دفاع مقدس است و شهید حاج حسین خرازی نقش به سزایی در هدایت آن داشت. مطلب زیر بیان یکی از این خاطرات است.