می خواهم برایتان از خودم بگویم. می خواهم شما را به سوی سفری جاودانه ببرم. شما را با خود آشنا سازم. شاید مرا بشناسید و شاید اصلا نام مرا نشنیده باشید. من شهر شهیدانم. من دیار عاشقانم. من نخل های بی سرم. من سرهای بی بدن و بدن های بی سرم. من پیکرهای پاره پاره فتاده در خونم. من قطعه ای از بهشتم. من صفایم، وفایم، شهیدم، اسیرم، رفیقم، غریبم. بچه ها سال هاست تنهایم گذاشته اند. دیگر از من سراغی نمی گیرند. گردغریبی برچهره ام نشسته است. تنها مونسم کلاه آهنی سوراخ شده از تیر قناسه، جیب خشاب خالی، کلاشی زنگ زده، ماسکی بدون فیلتر، آرپی جی در گل نشسته است.