روایتی از یک پدر شهید که در هجر پسرش نابینا شد

پدر شهید «شعبانعلی لائینی» بعد از شهادت تنها پسرش، وقتی راننده تراکتورها را می‌دید، گریه می‌کرد، او از بس از دوری پسرش گریست که هفت سال پایانی عمرش را نابینا شد.

وقتی که ندای مقاومت سر داده شد، شنیدند کسانی که پشت نیمکت‌های مدرسه و کلاس‌های دانشگاه بودند، بنایی می‌کردند، روی زمین‌های کشاورزی بودند، رانندگی می‌کردند و پست و مقامی داشتند، رفتند تا ندای حق را لبیک بگویند.