لیالی قدر سال ۱۳۸۱ مسجد فائق تهران در خیابان ایران، شاهد تشییع پیکر پنج شهید گمنام دفاع مقدس بود که دو تن از این شهدا دیگر گمنام نیستند.

در رفتن‌شان رازهایی نهفته بود و امروز که می‌آیند، حرف‌هایی برای گفتن دارند؛ بعضی‌هایشان گمنام می‌آیند و بی‌نشان می‌مانند تا حضرت زهرا(س) برایشان مادری کند، بعضی‌هایشان هم نشانی از خود به جا می‌گذارند تا انتظار را از مادرانشان بگیرند.

لطفا براي دين تصوير در سايز اصلي و بهتر خوانده شدن متن درون كادر كليك كنيد

به مناسبت سالروز شهادت سردار شهید «حسین قجه‌ای»

پسری که مراد پدرش بود

پدر شهید قجه‌ای خود را بالای سر پیکر سردار رشیدش رساند و با سوز دل ‌گفت: «باباجون، حسین پهلوانم، میدانی چقدر دوستت داشتم، همه چیزم را فدای راهی که رفتی کردم. باباجون من پدر تو اما تو مراد من بودی، همه‌جا عاشقانه دنبالت بودم».

سردار شهید «حسین قجه‌ای»، متولد چهاردهم شهریور ماه سال 1337 در شهر اصفهان است. او قهرمان کشتی جوانان کشور بود و بعد از انقلاب مسئولیت محور دزلی سپاه مریوان را بر عهده گرفت. وی سرانجام در پانزدهم اردیبهشت 1361 در عملیات «الی بیت‌المقدس» در حالی که فرماندهی گردان سلمان لشکر 27 محمدرسول‌الله(ص) را برعهده داشت، به همرزمان شهیدش و معاونش شهید «محمدرضا موحد دانش» پیوست.

همسر شهید مهدی باکری می‌گوید: به آقا مهدی گفتم موقع برگشت کمی خرید کند؛ یک دفترچه یادداشت و یک خودکار درآورد گذاشت زمین. برداشتم تا چیزهایی که می‌خواستم، برایش بنویسم. یکدفعه به من گفت: ننویسی‌ها!.

 

همه ما یه جورهایی با بیت‌المال سر و کار داریم، از دانش‌آموزی که روی نیمکت کلاس می‌نشیند تا کارگر و کارمندهایی که در اداره‌ و کارخانه‌ها کار می‌کنند، حتی زنی که خانه‌دار است. فرقی نمی‌کند که بیت‌المال چطوری در زندگی‌هایمان نقش دارد، مهم این است که چگونه آن استفاده می‌کنیم.

/شهدای تفحص/

مادر شهید تفحص «علیرضا حیدری» می‌گوید: آخرین بار که از منطقه تماس گرفت، گفت: «تفأل زدم، نوشته بود اگر پدر و مادر از فرزندشان راضی باشند، فرزند به درجه شهادت می‌رسد؛ از من راضی هستید؟».

شهید تفحص «علیرضا حیدری» هفتم دی ماه 1352 به دنیا آمد؛ از آنجایی که به مداحی خیلی علاقه داشت روزهای دوشنبه سر صف مدرسه برای بچه‌ها مداحی می‌کرد؛ زمانی که پدرش در جبهه بود در خانه جایش را پر می‌کرد و در یک کابینت سازی نیز مشغول به کار شد.